پیام اکبرم صلی الله علیه و آله:

هر کس بعد از هر نماز ده صلوات بر من بفرستد در بهشت با من است در حالیکه او را می بینم و صورتش مانند ماه شب چهارده می درخشد.

 

بر من درود بفرستيد

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

رسول خدا - صلى الله عليه و آله - فرمود: حيثما كنتم فصلوا على فان صلاتكم تبلغنى ؛ هرجا كه باشيد برمن درود فرستيد؛ زيرا درود شما به من مى رسد.

 

 

1- در قیامت نزدیک ترین مردم به من کسی است که بیشتر بر من صلوات بفرستد.

 

2- بر من بسیار صلوات بفرستید که صلوات بر من نوری در قبر، نوری در پل صراط و نوری در بهشت خواهد بود.

 

3- صلوات فرستادن، فقر را برطرف می نماید.

 

4- هر کس در روز جمعه هزار بار بر من صلوات بفرستد، فرشتگان همواره برای او آمرزش می طلبند.

 

5- آوای خود را به هنگام صلوات بر من بلند کنید که نفاق را از بین می برد.

 

6- هر کس در نوشته ای بر من درود بفرستد فرشتگان همواره برای او آمرزش می طلبند.

 

7- هر کس پایان سخنش صلوات بر من و علی (ع) باشد به بهشت وارد می شود.

 

8- صلوات بر من و خاندانم، نفاق و دورویی را از بین می برد.

 

9- هر کس بر من صلوات بفرستد، در قیامت او را شفاعت می کنم.

 

حضرت علی علیه السلام

10- صلوات فرستادن بر پیامبر (ص)، گناهان را بسان ریختن آب بر آتش از بین می برد.

 

 

حضرت امام باقر علیه السلام

11- صلوات از جانب خداوند، رحمت است و از سوی فرشتگان، تزکیه و پاک کردن و از طرف مردم، دعا است.

 

حضرت امام صادق علیه السلام

12- صلوات بر پیامبر (ص) و آل او،‏سنگین ترین عملی است که در روز قیامت در ترازوی اعمال گذاشته می شود.

 

:. صلوات در مسجد .:

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

همچنين از فاطمه دختر امام حسين - عليه السلام - روايت شده است : وقتى رسول خدا - صلى الله عليه و آله و سلم - داخل مسجد مى شد، صلوات مى فرستاد، و بعد از آن مى گفت : رب اغفرلى و افتح لى ابواب رحمتك و چون بيرون مى آمد، صلوات و سلام مى فرستاد، و مى فرمود: رب اغفرلنى ذنوبى و افتح لى ابواب فضلك .

 

 

:. صلوات هنگام ورود به مسجد .:

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

در بعضى از روايات مذكور است كه  بايد در وقت دخول و خروج بگويد: اللهم صل على محمد و آل محمد و اما در طريق اصحاب ما، حديثى در خصوص صلوات فرستادن در وقت دخول و خروج مسجد در نظر نيست ، نهايت از آن جا كه براى هريك ، دعاى بلكه چند دعا روايت شده است و صلوات فرستادن پيش از دعا كردن و بعد از آن از لوازم است و تا وقتى كه صلوات فرستادن پيش از دعا كردن و بعد از آن از لوازم است ، و تا وقتى كه صلوات فرستاده نشود دعا محجوب مى ماند و به اجابت نمى رسد، بايد كه البته صلوات فرستيد.

 

 

:. صلوات هنگام عبور از مسجد .:

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

عامه از اميرالمومنين - عليه السلام - روايت كرده اند كه فرمود: اذا مررتم بالمسجد فصلوا على النبى صلى الله عليه و آله  يعنى ؛ هرگاه از مسجدى عبور كرديد، بر پيغمبر - صلى عليه و آله - صلوات بفرستيد. چون نظر بر مسجد افتد، بايد صلوات فرستاد.

 

:. استغناى باطنى .:

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

اميرالمؤ منين على - عليه السلام فرمودند: هنگامى كه زنى نظر يكى از شما را جلب كرد بايد به همسر خود روى آورد و بداند كه زنان همه از يك مقوله اند. او بايد شيطان را بر دل خود مسلط نسازد و اگر همسر ندارد، دو ركعت نماز بخواند و سپس به حمد الهى و صلوات بر محمد و آل او بپردازد، و از خدا بخواهد تا بارحمت و فضل خود، وى را استغناى باطنى ببخشد و گره از كارش باز كند.

 

 

:. فرستادن صلوات پس از نماز صبح .:

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

امام صادق - عليه السلام فرمودند: پس از نماز صبح ، پيش از آن كه حرفى بزنى صدبار بگوييد: يا رب صل على محمد و آل محمد و عجل فرج آل محمد واعتق رقبتى من النار.

 

 

:. ترازوى عمل .:

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: هركس در اين ماه(شعبان) ، بر من صلوات فرستند، خدا ترازوى عمل او را در روزى كه ترازوهاى اعمال سبك باشد، سنگين مى گرداند.

 

 

:. صلوات زياد در روز جمعه .:

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

پيغمبر خدا - صلى الله عليه و آله - فرمود: در هر روز جمعه بسيار من صلوات و درود فرستيد؛ زيرا صلوات امنم در هر جمعه بر من عرضه مى شود و هر كه برمن بيشتر درود فرستد منزلت و مقام او به من نزديك تر است .

 

 

1ـ (کنز العمال، ج 1، ص 489   

2ـ (بحار الانوار، ج 79، ص 64

3ـ (جلاء الافهام، ص 252       

4ـ (جامع احادیث شیعه، ج 6، ص 187

5ـ (محجه البیضاء، ج 2، ص 313 

6ـ (میزان الحکمه، ج 7، ح 10795

7ـ (عیون الاخبارالرضا، ج 2، ص 64

8ـ (ثواب الاعمال، ج 4، ص 1211

9ـ (فضائل الخمسه، ج 1، ص 208

10ـ (ثواب الاعمال،‏ص 187

11ـ (میزان الحکمه، ج 1، ص 389

 12ـ (میزان الحکمه، ج 7، ح 10797