برای رضای خدا رفتار کردن را بیشتر دوست دارد تا برای رضایت مردم
احسان و خوبی مردم را نسبت به خودش بیشتر میداند
مردم از شر او در امان و به خیر او امیدوار باشند
احسان و خوبی خودش را به مردم کم میداند
همه ی مردم را در نظرش بهتر از خود میداند
تمام عمر خود از تحصیل علم سیر نشود
زیادی مالش را در اره خدا خرج میکند
از حرف زدن زیاد خود داری میکند
از مال دنیا قناعت می نماید